Thomas Möhring uit Koog aan de Zaan wilde arts worden maar werd uitgeloot. Daarna studeerde hij bestuurskunde omdat hij wilde achterhalen hoe ongelijkheid werkt en hoe we de samenleving zo kunnen inrichten dat de wereld mooier wordt.
Hij werkte vier jaar bij Jinc waarbij jongeren uit achterstandswijken in contact werden gebracht met succesvolle ondernemers. Tegenwoordig werkt hij bij Prorail aan duurzaamheid en is voorzitter van het Museum of Humanity op het Hembrugterrein in Zaandam.
Museum of Humanity
‘Ik had Ruben Timman wel eens ontmoet. Op LinkedIn zag ik het filmpje Masterpieces in a broken world over zijn project. Op dat moment zat ik op mijn werk, later op station Adam CS heb ik de video bekeken omdat ik er de tijd voor wilde nemen. De video raakte me. Het sloot aan bij waar ik mee bezig was. De video eindigde met een oproep of mensen wilde helpen met organiseren. Die avond heb ik hem direct een mail gestuurd en vlak daarna was onze ontmoeting. Sindsdien trekken we veel met elkaar op en ben ik voorzitter van de stichting Museum of Humanity. Het geeft veel energie en voldoening om hier mee bezig te zijn. Je kunt mensen raken en in beweging brengen met het verhaal. Wereldwijd is er behoefte aan deze verhalen, die maken dat je anders gaat kijken.’
In deze tijd hebben we meer dan ooit behoefte aan verhalen en foto’s die inspireren. Die je aanmoedigen om voor elkaar te zorgen. Om jezelf en de ander als waardevol te zien.
Jinc
Eerder werkte Thomas bij Jinc: ‘Bij Jinc verbonden we mensen met elkaar die onder normale omstandigheden elkaar nooit zouden leren kennen. Wanneer je opgroeit in een gezin in armoede dan heb je geen netwerk en veel minder kansen om hier aan te ontsnappen. Veel kinderen weten vaak niet van bepaalde functies en hebben hiertoe geen netwerk. Via Jinc brachten we bijvoorbeeld jongeren in contact met advocaten op de Zuidas in Amsterdam. Wederzijds waren er sterke vooroordelen over elkaar. Wanneer ze elkaars verhaal hoorden, dan was er meer begrip voor elkaar. Beide werelden gingen letterlijk open voor elkaar. Dat zie je ook in het museum of Humanity. Mensen denken over het algemeen vanuit hun eigen bubbel. We delen mensen in in hokjes en geven ze een stempel.
Wanneer we op scholen in gesprek waren met jongeren, dan gebeurde het regelmatig dat ze na afloop naar ons toekwamen om zeer heftige verhalen te delen.’
Door je kwetsbaar op te stellen, durven zij dat ook.’
Prorail
Tegenwoordig werkt Thomas bij Prorail op een afdeling waar wordt gewerkt aan duurzaamheid impact. ‘De biodiversiteit gaat sterk achteruit, de aarde warmt op, hoe kunnen we stappen nemen om de wereld duurzamer te maken? Je kunt beginnen bij jezelf, en dan naar de wereld om je heen kijken.
Twee jaar geleden kreeg ik een rol als beleidsmedewerker bij ProRail. Ik wilde graag bijdragen aan een groter plaatje, aan een maatschappelijk relevante thema. Klimaatverandering is volgens mij de grootste uitdaging waar we als mensheid mee in aanraking komen. Dit raakt overal aan, het heeft veel raakvlakken met mijn werk bij ProRail. Hoe zorg je dat meer mensen en goederen per spoor gaan reizen? Dit is de meest duurzame vorm van reizen na lopen en fietsen voor langere afstanden. Sinds 2017 rijden alle elektrische treinen in Nederland volledig op windstroom en zijn daardoor 100% duurzaam.
We kunnen nog meer stappen zetten.
Bijvoorbeeld door duurzamere inkoop van materialen die we nodig hebben voor de spoorinfrastructuur. Hoe kun je bijdragen aan een duurzamer beheer en onderhoud van de rails? We zijn met ProRail eigenaar van 7000 km spoor en daardoor een van de grootste grondeigenaren van Nederland. Hoe beheren we de berm en natuur langs de rails op onze grond? De bomen en struiken zijn van waarde voor de opname van CO2 maar ook hebben ze sociaal cultureel betekenis. Hoe kunnen we hier de natuur versterken? Met dergelijke vraagstukken houden we ons bezig.’
Gerelateerde verhalen
Kunst en cultuur, zie het overzicht
Zorg voor elkaar, zie het overzicht
Groen en duurzaam, zie het overzicht