‘Ben je met pensioen en dan zoek je weer de rottigheid op.’ Dat zei laatst een oud-collega tegen me. ‘Ik kan ook achter de geraniums gaan zitten, maar ik heb mijn werk altijd interessant gevonden. Ik vind het fijn om maatschappelijk betrokken te zijn en iets te kunnen betekenen voor mensen.’
Otto Scholten is in Limburg geboren en verhuisde in 1967 naar Krommenie. Daar was hij een bezienswaardigheid met zijn zachte g. Hij kreeg werk in de metaalsector. Omdat hij meer uitdaging en contact met mensen wilde solliciteerde hij op zijn 29e voor de interne opleiding tot politieagent. Dit bleek goed bij hem te passen. Van de 35 jaar bij de politie was hij tien jaar wijkagent in Assendelft en tien jaar in Krommenie.
Na zijn pensionering werd hij onder meer actief bij BeterBuren (Buurtbemiddeling) en geeft hij voorlichting namens de GGD over huiselijk geweld via het project “Open de voordeur. En namens VVN geeft hij verkeersles op de basisscholen. O ja, hij kookt ook nog regelmatig bij buurthuis De Pelikaan in Krommenie.
Open de voordeur
‘Iedere agent krijgt te maken met huiselijk geweld. Eén situatie zal me altijd bijblijven. Met twee surveillanceauto’s moesten we naar een adres waar fysiek huiselijk geweld had plaats gevonden. Het ging om een gezin met kinderen. De man werd overgebracht naar het politiebureau en mijn collega en ik bleven achter voor nazorg. Het was behoorlijk aangrijpend.
Ik zal nooit de vrouw en de grote ogen van de kinderen vergeten die alles hadden gezien. Ze bleven achter met de vraag “Wat nu?”
Toen ik hoorde dat ze voorlichters zochten voor het project Open de voordeur wilde ik graag mijn steentje bijdragen. Hoe eerder mensen naar de hulpverlening gaan, des te beter. Een groot aantal mensen weet niet precies wat huiselijk geweld inhoudt. Onbewust verkeren zij in zo’n situatie. Huiselijk geweld is er in vele soorten en vormen.
Met het project willen we dat mensen kritisch naar hun eigen situatie kijken.
Huiselijk geweld stopt nooit vanzelf. Vaak heeft iemand zelf ook een geschiedenis en herhaalt het patroon zich. De dader is regelmatig ook een slachtoffer. Het project van de GGD heet “Open de voordeur”. Met het project willen we bereiken dat mensen zelf de regie weer oppakken en bijvoorbeeld weer met elkaar in gesprek gaan. Mensen kunnen ons telefonisch bereiken voor advies. Je belt absoluut anoniem. Binnen het project werken ook vrijwilligers mee die in het verleden zelf slachtoffer waren van huiselijk geweld.
We hebben al bij diverse instellingen presentaties gegeven, zoals bij de gemeente Zaanstad, ziekenhuizen, woningbouwverenigingen, Humanitas en buurthuizen om medewerkers te informeren over de signalen.
Onder huiselijk gevalt valt ook schreeuwen en een tik geven. Als het structureel wordt en iemand er geestelijk en/of lichamelijk onder lijdt dan wordt het ernstig. Regelmatig horen we terug dat als mensen zich eerder bewust waren geweest dat ze slachtoffer zijn van huiselijk geweld ze er anders mee waren omgaan. Vaak denken mensen dat het wel over gaat.
Wij zetten mensen aan het denken.’
Binnenkort volgt het verhaal waarin Otto Scholten vertelt over buurtbemiddeling en verkeersles op school.