Turkse ouderen treffen elkaar bij Erasmushuis (2)

Iedere dinsdag treffen oudere Turkse mannen elkaar bij het Erasmushuis in Zaandam. Woensdag is de dag waarop de oudere Turkse vrouwen hier bij elkaar komen.

Dit is het tweede deel van een verhaal over Huzur, een Turkse groep voor ouderen die is opgezet door Necdet Degerlier.

Waarom zijn de wekelijkse ontmoetingen belangrijk?

Necdet vertelt dat ze iedere week graag komen. ‘Ze kijken er naar uit. Anders kun je je heel eenzaam voelen. Thuis kijk je alleen maar tv. Iedereen heeft behoefte om met een ander te communiceren. Hier kun je zaken met elkaar delen. Die behoefte is heel menselijk, dat hebben we allemaal. In het verleden organiseerden we de bijeenkomsten samen met Nederlandse senioren. Dat was prachtig. Iedere week kwamen er zo’n twintig mensen, waarvan vier of vijf Turkse mannen. Iedereen vertelde wat. Zo kwamen mannen die bij Eurometaal hadden gewerkt hier elkaar tegen en wisselden kennis uit over hun afdeling en gemeenschappelijke kennissen. Dat was prachtig.

Jammer genoeg kwam daar een eind aan toen de Nederlandse man met wie ik dit organiseerde moest stoppen. Er kwamen daarna steeds minder Nederlanders, uiteindelijk bleven alleen de Turkse mannen over.’

Wat bespreken jullie?

‘We praten over allerlei onderwerpen, iedere keer kiezen ze we iets anders. We zijn bewust een neutrale vereniging. We praten over gezondheid en over belangrijke actuele thema’s. Politiek vermijden we, want iedereen heeft eigen opvattingen. We willen hier liever aan tafel die discussies niet. We respecteren iedereen, zo kunnen we met mensen van verschillende religies, ongelovigen en mensen met verschillende politieke opvattingen wel aan een tafel zitten. Iedereen mag zijn mening hebben, maar we vragen wel aan ze om deze niet op te dringen aan anderen. Dat vinden wij heel belangrijk.

Hier komen allemaal aardige mensen. Het is fijn om hier te zijn.’

Doet Huzur nog meer?

‘De vereniging kent zo’n 80 leden. In het verleden waren dat er wel 300. Het wordt steeds minder omdat mensen zijn teruggekeerd naar Turkije, overleden zijn of om een andere reden geen lid meer zijn. In het verleden gingen we een paar jaar mee met de boottocht van de Zonnebloem. Vaak waren we dan met een groep van 20 allochtonen tussen de Nederlanders. Dat was altijd zo gezellig. Jammer genoeg heeft de Zonnebloem ons verteld dat er geen geld meer voor is.

Het Erasmushuis stelt de ruimte gratis ter beschikking. Voor € 1,50 is er onbeperkt thee en allerlei lekkers. ‘Anders zou dit niet mogelijk zijn. We organiseren twee keer per jaar een gezellige avond bij het Erasmushuis. Dat is altijd een gezellige ontmoeting met live muziek – vaak wordt er op de saz gespeeld – en lekkere hapjes. We nodigen dan ook ouderen uit van het Erasmushuis. Het is prachtig om dan samen te dansen.’

Lees ook het eerste deel waarin de Turkse mannen iets vertellen over hun achtergrond.