Netwerk nieuwkomers Krommenie stap voor stap

Anneke van de Molen en Fairouz Serhan, foto Sarah Vermoolen

‘In Krommenie is er nog niets structureel georganiseerd voor nieuwkomers. Daarom werken we aan een netwerk voor en met nieuwkomers,’ vertelt Anneke van de Molen van het Sociaal Wijkteam. ‘We hebben geen beeld om hoeveel mensen het gaat vanwege de privacy. Vluchtelingenwerk begeleidt de nieuwe inwoners de eerste achttien maanden. Daarna worden ze soms, maar niet altijd, overgedragen aan het sociaal wijkteam. Bij de eerste kennismaking gaat het vaak om praktische zaken. Zo is de ervaring dat mensen brieven die ze niet snappen veel te lang laten liggen. Maar er is ook behoefte aan contact.

Veel nieuwkomers hebben een heel klein wereldje. Daarom willen we samen een netwerk gaan opzetten.’

Anneke van de Molen en Fairouz Serhan, foto Sarah Vermoole

Hoe vinden nieuwkomers een netwerk in Krommenie?

Fairouz Sarhan (58 jaar) woont sinds anderhalf jaar in Krommenie met haar man, dochter en zoon. Haar andere kinderen en kleinkinderen wonen in Syrië. Zij onderneemt van alles om haar netwerk te vergroten en wil haar ervaringen graag delen en samen activiteiten opzetten. ‘Ik ben Fairouz. Ik ben Libanees en getrouwd met Ali uit Syrië en we hebben vijf kinderen en drie kleinkinderen.’ Meer Nederlands spreekt Fairouz nog niet. Ze zou graag een maatje vinden met wie ze iedere week Nederlands kan praten. Dan weet ze zeker dat ze over een tijd de Nederlandse taal goed beheerst. Engels spreekt ze prima en ze kan zichzelf al goed redden in Krommenie. Haar ervaringen wil ze graag delen met andere nieuwkomers en Nederlanders en een netwerk maken zodat veel meer mensen hier hun weg kunnen vinden.

Kijk naar de toekomst

‘Het is belangrijk om oude herinneringen achter je te laten. Je moet naar de toekomst kijken. Het leven is hier heel anders en je moet de cultuur hier leren kennen. Nieuwkomers moeten hier contacten opbouwen, zodat ze kleine problemen kunnen oplossen. We moeten met een positieve insteek samen werken, dan gaat het lukken. In de praktijk blijkt dat het best lastig is om een netwerk op te bouwen. Mensen hebben bijvoorbeeld angsten, ik raad ze aan om te vertellen wat hen dwars zit. Vaak wachten mensen ook af en spreken vooral over de moeilijkheden, maar je kunt ook kijken naar de positieve dingen.’

Zwemclub

Fairouz sloot zich aan bij een zwemclub in het zwembad in Krommenie, samen met Nederlandse vrouwen van 65 tot 80 jaar. ‘Omdat ik speciale zwemkleding droeg vroegen de andere vrouwen daarnaar. Het was heel leuk dat ze allerlei vragen stelden. Na de zwemles bleven we zitten om met elkaar te praten. Ik bracht wat lekkers mee en we wisselden van alles uit. Door gezondheidsproblemen met mijn rug en benen kan ik moeilijk meer lopen en daardoor kan ik niet meer naar de zwemles. We proberen wel contact te houden. Bij de bushalte ontmoette ik een vrouw van 82 jaar die bij mij in de buurt woont. Inmiddels hebben we een paar keer afgesproken. Zij praat Nederlands en ik Engels maar toch begrijpen we elkaar. Het is heel leuk om haar te leren kennen.’

Gastvrijheid is voor ons vanzelfsprekend

‘Toen ik hier kwam wonen, ben ik kennis gaan maken met mijn buren en heb iets lekkers mee genomen. Sindsdien heb ik regelmatig contact met mijn buren en zorg ik bijvoorbeeld voor hun post als ze op vakantie zijn. Toen de buurvrouw een kind kreeg, ben ik op visite geweest en het was heel ontroerend voor mij maar ook voor haar. Iedereen heeft vrienden nodig of een maatje. In onze cultuur is het veel vanzelfsprekender dat je gastvrij bent en dat iedereen altijd welkom is. Hier gaat alles op afspraak en hebben mensen vaak geen tijd.’

Stap voor stap kunnen we ervaren wat voor ons allebei werkt.

Fairouz Serhan, Foto Sarah Vermoolen
Fairouz Sarhan, Foto Sarah Vermoolen

Hoe maak je het netwerk voor nieuwkomers groter?

Bij een bijeenkomst over inburgering ontmoette Fairouz netwerker Lin Mcdevitt-Pugh, die graag mensen met elkaar verbindt. Fairouz vertelde dat ze mensen wilde leren kennen en legde uit hoe zij probeerde een netwerk op te bouwen. Lin koppelde haar aan het sociaal wijkteam bij de Palmboom in Krommenie.

Anneke van de Molen: ‘Er zijn inmiddels twee bijeenkomsten georganiseerd waarbij nieuwkomers en bewoners uit Krommenie elkaar konden ontmoeten.’

Eten (100 %), Ontmoeten (40%) en Meer (0 %)

Hoe kun je een netwerkbijeenkomst succesvol organiseren?

Bij de bijeenkomst in De Pelikaan was het thema Eat, meet and more. Fairouz vertelt wat teleurgesteld: ‘Eten is voor honderd procent geslaagd, ontmoeten voor 40% want het was niet echt interactief, en het laatste onderdeel Meer is niet gelukt.’

Anneke van de Molen is het daar niet mee eens: ‘Je moet ergens starten en kleine stappen maken. Je kunt niet direct alles veranderen. We hebben op de tweede bijeenkomst aangekondigd dat we een derde gaan organiseren. Daar kan iedereen dan weer een vriend of vriendin voor uitnodigen zodat het groter wordt. Fairouz vond het jammer dat het bij De Pelikaan eenzijdig was omdat mensen geen vragen hadden voorbereid en zich afwachtend opstelden. Bij de derde bijeenkomst kunnen we iedereen een opdracht geven.

Wat kom je brengen en wat heb je nodig?

Zij kunnen vertellen wat ze komen brengen en wat ze nodig hebben. Denk dan een talent dat iemand inbrengt of een hobby, en een vraag om bijvoorbeeld een maatje te vinden die ze kan helpen bij de taal.

Vanwege de privacy wetgeving weten we niet hoeveel nieuwkomers er in Krommenie wonen. We weten wel dat mensen in hun eigen kring blijven.’

We weten dat er veel Krommeniërs eenzaam zijn. Je zou ze aan nieuwkomers kunnen koppelen.’

Wat zijn je dromen?

Fairouz heeft veel plannen en dromen. Zoals het idee dat een nieuwkomer en een Nederlander een dag of twee dagen in elkaars huizen doorbrengen zodat ze ervaren hoe iemand leeft. Ook heeft ze sinds kort een moestuin waar ze hulp bij krijgt. Zo leert ze welke groente moet worden geplant en je maakt kennis met andere mensen van de volkstuinen. Dit zou ook goed kunnen werken voor meer nieuwkomers.

‘We moeten mensen gaan mixen zodat er een positieve energie ontstaat.’

Het is niet makkelijk, maar we moeten het net zo lang blijven proberen tot het is gelukt!’

Meer verhalen over activiteiten met en voor nieuwkomers in Zaanstad? Zie het overzicht

In januari zou de derde bijeenkomst zijn die Anneke samen met Fairouz wilden organiseren. Dat is helaas niet gelukt. Anneke werkt sinds december niet meer bij het Sociaal Wijkteam Krommenie. Fairouz krijgt binnenkort bezoek van een nieuwe medewerker bij het sociaal wijkteam om het evenement verder op te zetten.  Wie komt haar helpen? Stuur even een mail naar info@dezaansverhalen.nl. Dan krijg je Fairouz haar telefoonnummer.