Binden en verbinden, dat is het motto van Sadegül Guneş. Op haar 12e kwam ze vanuit Turkije met haar moeder en broer naar Westzaan in het kader van gezinsvereniging. Ze kreeg veel kansen.
Het werd haar doel om vooral vrouwen te laten zien dat ze zich moeten ontwikkelen, dat ze hun eigen keuzes moeten en kunnen maken. In deel 1 lees je hoe het haar verging in Zaanstad en wat haar opviel. Op school zagen leerkrachten dat ouders met een migratieachtergrond te weinig betrokken waren bij het onderwijs. Dat heeft te maken met de culturele achtergrond. In Nederland is het vanzelfsprekend dat je als ouder betrokken bent bij het onderwijs van je kind. In veel andere landen geldt dat de leerkracht verantwoordelijk is voor het onderwijs, daar hou je je als ouder buiten.’
Hieronder vervolgt haar verhaal zodat je haar visie kunt lezen hoe verschillende bevolkingsgroepen elkaar weer beter weten te vinden.
Buurtmoeder in het onderwijs
Sadegül Guneş werd buurtmoeder. ‘Bij kinderen met een taalachterstand haalden we op school de moeders erbij. Ze gingen in hun eigen taal hun kind voorlezen. Zo bevorderden ze het taalgevoel bij het kind en de verbinding met hun kind werd beter. Op sommige scholen wordt nog steeds verboden dat kinderen in hun moedertaal thuis en op het schoolplein met elkaar praten.’ Uit wetenschappelijk onderwijs blijkt dat het juist goed is voor de ontwikkeling van een kind wanneer de ouder in zijn of haar eigen taal met het kind praat. ‘Daarnaast is het natuurlijk wel van belang om ook Nederlands te leren, om het kind goed te kunnen volgen. En voor je eigen ontwikkeling.’
Juiste communicatie is zo belangrijk
‘Bij veel allochtone ouders leefde het beeld “Waar je wieg heeft gestaan, bepaalt je toekomst.” Welzijnswerkers en scholen probeerden ouders van verschillende culturen te bereiken, maar kozen niet altijd de goede invalshoek.
De juiste communicatie is zo belangrijk, alleen maar schriftelijk communiceren is niet altijd de beste manier. Je moet vooral niet zeggen dat je als deskundige het beter weet. In plaats van steeds maar “uitleggen” is naar elkaar luisteren de beste manier om elkaar te kunnen bereiken en te begrijpen.
Daarnaast moet je maatwerk leveren. Moeders zijn zeer belangrijk. Via hen kun je veel bereiken. Wanneer je hen erbij betrekt op de goede manier, dan gaan ze wel samenwerken aan de toekomst van hun kind. Je moet je gezonde boerenverstand gebruiken, zo kun je in alle hoeken van de samenleving verbindingen maken. Je moet openstaan voor een ander als je verschil wilt maken.’
Sleutelfiguren
‘Wat ook werkt is om sleutelfiguren in te zetten. Mensen die de taal spreken en het in eenvoudige taal kunnen overbrengen zodat het wel begrijpelijk is. Je moet heel goed kijken of de boodschap aankomt. Mensen die vertrouwen genieten binnen een groep, zijn heel belangrijk. Dan is er opeens zo veel mogelijk.
Mijn rol is die van bruggenbouwer. Ik wil ouders en kinderen op hun eigen niveau helpen, zodat zij zelfstandiger en bewuster door het leven kunnen.
Er zijn veel bruggenbouwers nodig om het verschil te maken. Je hebt het hele dorp nodig om een kind op te voeden, zoals de beroemde uitspraak luidt.
Overbruggen met behoud van eigenheid een eenheid vormen, dat is een kunst die we met elkaar voor elkaar kunnen krijgen!’
Omarm iedereen
‘Met de viering van 50 jaar Zaanstad en 50 jaar migratie, is de huidige tijd verdeelder dan ooit. Hopelijk keren we weer terug naar tolerantie. We hebben inmiddels 185 nationaliteiten in Zaanstad, omarm iedereen en sluit niemand uit.
Onbekend maakt onbemind, doorbreek dit!
Organiseer dialogen om elkaar te leren kennen!
Vul niets in voor een ander maar luister naar elkaar. Dan worden we weer de top van de Randstad die we ooit geweest zijn!
Ik zou graag weer terug willen naar de tijd dat ik niet werd buitengesloten en dat ik mijn talenten kon laten groeien en bloeien tot wat ik nu ben. Dat gun ik ieder kind!’