Geef jongeren de kans om hun talenten te benutten, en er is nauwelijks nog overlast door hangjeugd. Derryl Brudet (29) uit Krommenie is daarvan overtuigd. Onder de naam ‘Ik wil wat doen’ nam hij het initiatief om jongeren te coachen in het organiseren van activiteiten. En met succes. ‘Mijn geheim is wilskracht.’
Toen Derryl Brudet twee jaar geleden van Purmerend naar Krommenie verhuisde, was hij benieuwd wat er in zijn nieuwe woonplaats te doen zou zijn. Het viel hem op dat veel jongeren zich verveelden. In Purmerend was hij gewend met vrienden te chillen in het jongerencentrum. En tijdens zomervakanties was er PurVak. Dan gingen alle gymzalen open voor sportieve activiteiten.
‘Hier zag ik dat niet terug, en ik dacht: hier gaat iets niet goed. Krommenie is niet zo groot, iedereen kent elkaar, alleen we doen niks met elkaar.’ Tot overmaat van ramp sloot zwembad De Crommenije. Weliswaar tijdelijk, maar daarmee viel een belangrijke ontmoetingsplaats voor jongeren in met name de zomervakantie weg.
Derryl zocht de jongeren op en zag hoe ze zich verveelden. ‘Ze hangen rond in de parken en blowen veel te veel. Agressiviteit is het gevolg. Als ze niks te doen hebben, halen ze kwajongensstreken uit. En de streken van nu gaan verder dan die van vroeger.’
Kansen krijgen
Hoewel ook hij weet dat je rottigheid nooit helemaal kunt voorkomen, is Derryl ervan overtuigd dat het ook anders kan. ‘Er zijn genoeg jongeren die, als ze kansen krijgen om hun talenten te benutten, er niet aan denken om te blowen in het park. Dan hebben ze na schooltijd wel wat beters te doen, namelijk werken aan datgene waar ze goed in zijn.’
Van verhalen weet hij dat hij niet de eerste is die in Krommenie probeert iets voor jongeren van de grond te tillen. Die initiatieven liepen stuk door, zo werd hem verteld, een gebrek aan geld. ‘Iedereen is gefocust op het budget. Ik heb geen geld nodig om te leren fotograferen, muziek te produceren, flyers te maken. Mijn geheim is wilskracht. Ik leg het mensen simpel uit. Wil je lopen, dan ga je lopen. Als jij wilt dat die jongeren voor je flat weggaan, dan kun je daarvoor zorgen.’
Ik heb de ervaring in het leven van het leven als jongere, genoeg om het team te coachen.
Ongeveer een maand geleden begon hij op Facebook de pagina ‘Krommenie Ik wil wat doen’. Op datzelfde Facebook plaatste hij op het Prikbord Krommenie een bericht waarin hij jongeren opriep van zich te laten horen. Daarop kreeg hij maar liefst twintig e-mails.
Uit alle reacties koos Derryl zes jongeren met wie hij inmiddels het Ik wil wat doen-team vormt. ‘Ieder teamlid heeft zijn eigen talent. Delano Molenaar is rapper en volgt een opleiding beveiliging. Noah Teppema is een rustige, zakelijke jongen die daarvan zijn talent kan maken. Mariëlle Boon is actief met fotografie en wil leren filmen om spotjes voor onze projecten te maken. Junior Soemoeja is een startende rapper die graag verder wil komen in de muziekwereld. En Delano Rus is dj, maakt muziek. Vanuit dat talent kwam hij met het voorstel om elke maand een feest te organiseren en van daaruit zijn we verder gaan denken hoe we de talenten van de anderen daaraan kunnen koppelen.’
Fijne kneepjes leren
Het eerste wapenfeit van het team is een muziekworkshop die binnenkort plaatsheeft. Jongeren leren er de fijne kneepjes van het tekstschrijven en hoe ze tekst op muziek zetten. Ze nemen hun nummer ook op. ‘De workshops leveren artiesten op die kunnen optreden tijdens de feesten die we een keer per maand in De Groote Weiver geven,’ vertelt Derryl, zelf ook rapper.
‘Aan die feesten koppelen we een talentenjacht, met aan het einde van de zomervakantie een afsluitend evenement met optredens. En dat komt dan elk jaar weer terug, zodat de jongeren van Krommenie elk jaar iets hebben om naartoe te leven.’
Met het entree- en deelnamegeld – meer dan vijf euro wordt het niet – bekostigen Derryl en zijn team de zaalhuur. ‘Er komt veel bij kijken, en ik weet ook niet alles. Wat ik heb is de ervaring in het leven van het leven als een jongere, en dat is genoeg om het team te kunnen coachen. Daarbij krijg ik ondersteuning van het sociaal wijkteam. Het lijkt me mooi om met wat hulp een opleiding in jongerenwerk te kunnen doen. Dan heb ik nog meer mogelijkheden.’
Alle vertrouwen
Derryl en zijn team kijken uit naar de eerste workshop en hebben er alle vertrouwen in dat ze alle plannen zullen verwezenlijken. ‘Mensen zeggen soms: “Jij denkt zo simpel over dingen.” Maar het is ook simpel. Het is gewoon een kwestie van doen. Leven is sowieso een kwestie van vallen en opstaan. Wij zullen vast ook momenten hebben waarop dingen niet lukken. Maar we laten het niet gebeuren dat Krommenie een dorp wordt waar de politie steeds rondjes rijdt om te kijken wat jongeren nu weer uitvreten.’
‘Onze plannen zullen aanslaan’
Noah Teppema (15) woonde vier maanden in Krommenie toen hij Derryl ontmoette. ‘We raakten bevriend en hij vertelde van zijn plannen. Ik vond dat hij goede ideeën had en vind het heel leuk om deel uit te maken van het team van ‘Ik wil wat doen’. Binnen het team heeft iedereen zijn eigen talent waarmee hij iets kan betekenen. Ik ben zakelijk ingesteld en kom rustig over. Ik kan goed dingen regelen en samen zijn we daar druk mee bezig. Persoonlijk denk ik dat onze plannen zullen aanslaan. Als ik anderen op straat spreek, hebben ze allemaal wel een keer de flyer gezien en op Facebook gelezen over ‘Ik wil wat doen’. De kracht is dat we echt de wil hebben om wat te regelen. Wat ik heb kunnen regelen? Derryl filmt jongeren om ze te laten vertellen wat ze missen in Krommenie. Op mijn school, het Trias VMBO, heb ik geregeld dat jongeren voor de camera hun verhaal doen. Ze doen dat graag, omdat het echt wel nodig is dat er wat komt.’
Het team van ‘Ik wil wat doen’ heeft een site en een Facebookpagina. Over de workshop en andere activiteiten lees je daar binnenkort meer.