Terugkerende vraag aan de voorzitter van de voedselbank: ‘Heeft u zelf armoede gekend?’
In de vier jaar dat Hans Brinkhuis voorzitter van de Voedselbank Zaanstreek is, krijgt hij regelmatig vragen en opmerkingen. Op deze vraag en andere terugkerende vragen geeft hij graag antwoord.
Het is een schande dat er in een rijk land als Nederland voedselbanken zijn
‘Deze opmerking wordt veelal als mening verkondigd, maar er wordt dan toch van mij een reactie verwacht. Mijn reactie is altijd: “Als uw auto kapot is wilt u naar een garage. Als u ziek bent wilt u naar een dokter. Als u te weinig financiële middelen heeft om in uw directe en dagelijkse levensonderhoud te kunnen voorzien, kunt u hulp vragen bij de voedselbank”.
Ik zou willen dat ik nooit ziek word en nooit naar een ziekenhuis hoef. Ik zou willen dat ik mijn hele leven voldoende geld heb om in al mijn behoefte te kunnen voorzien, maar het kan even tegenzitten en niet zo zijn. Kortom het is helaas noodzakelijk dat er voedselbanken zijn, het leven kent omstandigheden die ook deze hulp nodig maakt. Dat kan verlies zijn van partner of werk. Maar ook het hebben van problematische schulden door verkeerde keuzes. Het maakt mij niet uit wat de reden is, als er maar iets gebeurt als mensen om hulp vragen als het nodig is.
Wij staan voor ze klaar, het is geen schande om de steun die nodig is te vragen, het is iets wat hoort en past bij een sociale samenleving waar mensen naar elkaar omkijken.’
De klant in de Mercedes
De tweede vraag die Hans Brinkhuis regelmatig krijgt gaat over “de klant in de Mercedes”. ‘Deze vraag wordt wisselend geformuleerd, maar het komt erop neer hoe het kan dat klanten van de voedselbank met een dikke Mercedes hun voedselpakket komen halen. Los van het feit dat de meeste klanten lopend of met de fiets komen, krijgen klanten die bij de voedselbank aankloppen eerst een gesprek waarin hun financiële positie en de noodzaak tot voedselhulp op basis van de werkelijke financiële situatie wordt vastgesteld. Dit wordt ieder halfjaar herhaald. In die financiële toets wordt voor vervoer (waar een auto ook onder valt) een normbedrag per maand aangehouden. Indien een auto noodzakelijk is voor werk, worden de kosten van een autoverzekering meegenomen in het financiële plaatje van de klant. Dit geldt ook voor gereden kilometers voor medische zorg, werk of re-integratie. En dit uitsluitend als deze niet anders vergoed worden.
Het beeld van “Die klant in een dikke Mercedes” ligt dus wat genuanceerder’.
Heeft u zelf armoede gekend?
Recent werd Hans Brinkhuis een vraag gesteld die hem raakte. ‘Bij een lezing kreeg ik de vraag of ik zelf armoede heb gekend. Nee dat heb ik niet en deze vraag zette mij weer aan het denken. Hoe is het nu om echt in armoede te leven? Bij iedere keuze je af te moeten vragen of daar geld voor is, de druk en de stress te voelen van instanties die hun rekeningen betaald willen hebben. De onzekerheid over je toekomstige financiële positie. Je kinderen niet te kunnen geven wat ze nodig hebben, bijvoorbeeld goede kleding, goede voeding en de mogelijkheid om te sporten.
Wekelijks helpen we met de Voedselbank ongeveer 270 huishoudens in de Zaanstreek: rond de 750 mensen, waarvan ruim 300 kinderen. Dit doen we 52 weken per jaar, we kennen geen weken waarin we geen hulp geven. Naast voedselhulp is er extra hulp voor kinderen tot 2 jaar, meerdere keren per jaar geven we pakketten met persoonlijke verzorging en schoonmaakartikelen, leveren we menstruatiepakketten en regelen we verjaardag pakketten voor jarigen tot 18 jaar.
Veel Zaanse bedrijven en particulieren helpen ons en ik wil graag een paar recente voorbeelden noemen.
Het gaat in het eerste voorbeeld niet om voedsel of een donatie, maar om hulp bij het verlagen van de energiekosten.’
Energiearmoede
‘Deze actie is geïnitieerd door Daan Hos, een jonge student, actief bij de Ledenraad van de Rabobank Zaanstreek. Daan hoorde van de zorgelijke situatie rond de energiekosten van veel gezinnen die klant van de voedselbank zijn. Hij benaderde daarop het Rabo Coöperatiefonds met een plan van aanpak. Met hun bijdrage van 15.000 euro heeft hij geregeld dat honderden gezinnen gratis isolatiemateriaal, zoals tochtstrips, waterbesparende douchekop, ledlampen en radiatorfolie krijgen. Organisaties als de FIXbrigade (FIXbrigade Nederland) en Werkom begeleiden dit project en kunnen bijspringen als mensen het niet zelf kunnen aanbrengen. In juni wordt deze actie uitgerold. We zijn heel trots op de jongere generatie die zoiets voor elkaar krijgt.
Ook een actie die recht uit het hart komt, was die van Lex Brakenhoff uit Assendelft. Deze bakker die door de hoge gasprijzen en gezondheidsproblemen, zelf al genoeg te stellen heeft, vond het evengoed belangrijk om klanten van de voedselbank een lekkere paas te bezorgen en doneerde 300 duivekaters.
December 2024 kregen klanten van de Voedselbank een kerstbrood via het Arie Lemsfonds, met dank aan de Zaankanters die meededen aan de kerstbrodenactie.
Zo zijn er veel prachtige voorbeelden van Zaankanters die regelmatig onze klanten ondersteunen.
En dat is en blijft nodig.’
Dankzij de mooie actie van Daan Hos (hij ontbreekt helaas op bovenstaande foto) krijgen alle klanten van Voedselbank Zaanstreek pakketten met energiebeperkende maatregelen van Rabobank Zaanstreek. Wanneer mensen het niet zelf kunnen aanbrengen, dan komt de Fixbrigade in actie.
Hulp blijft nodig
‘De voedselbank is een 100% vrijwilligersorganisatie. Niemand van de 170 vrijwilligers wordt betaald. Iedereen staat ten dienste van de klanten en onze drijfveer is helpen. Maar de hulp vanuit in ons geval de Zaanse, Wormerlandse en Oostzaanse samenleving blijft onontbeerlijk. We geven wekelijks rond de 11.000 artikelen uit met een winkelwaarde van rond de 15.000 euro. Steun blijft altijd nodig, ook in het voorjaar en in de zomer. We houden regelmatig winkelacties en we hebben een prachtige doneerwebshop, waar voedsel gedoneerd kan worden via een aankoop van dat voedsel in de shop.’ Zie Producten – Voedselbank Zaanstreek
De laatste boodschap van Hans Brinkhuis is: ‘Help ons onze klanten te helpen.
Het kan even tegen zitten en dan is het goed dat er in een sociale samenleving mensen naar elkaar omkijken, daar geloof ik in.’