Inloophuis Poelenburg ontvangt je graag

Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen
Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen

‘Ik ben een inloophuis voor eenzame mensen in Poelenburg aan het opzetten. Kom je een keer kijken?’ De ambitie van Nel Galjé is groot: ‘Er zijn nog zoveel eenzame mensen die ik graag zou willen bereiken.’

Bij aankomst zijn alle stoelen bezet. Iedereen geniet van de zelfgemaakte soep. Het is stil, want de aanwezigen willen eerst zien wie ze voor zich hebben. Daarna breekt al snel het ijs en wordt er veel gelachen.

Je mag wezen wie je bent

Iedere maand zetten Zaankanters voor Elkaar en de Gemeente Zaanstad vrijwilligers in het zonnetje door de wijkwaardering. Op 2 april 2019 kregen de vrijwilligers de wijkwaardering toegekend. Meer verhalen over de wijkwaardering lees je hier.

Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen
Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen

Waarom komen bezoekers bij het inloophuis Poelenburg?

Wessel (42 jaar) komt hier graag: ‘Je kunt 24 uur per dag naar je muren kijken, maar die zeggen niets terug. Het is fijn om af en toe hier een kopje koffie te drinken. Je mag hier wezen wie je bent. Dat is voor mij heel belangrijk.’

Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen
Nel Galjé Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen

Nel Galjé is de oprichter van het inloophuis. Zij heeft eerder voor het Leger des Heils en Buro Slachtofferhulp gewerkt. ‘Iedereen is hier altijd welkom. We zijn vijf dagen per week geopend op de Heukelstraat 2 in Zaandam. Er zijn zoveel mensen die eenzaam zijn, daar wilde ik iets voor doen. Om er samen een leuke dag van te maken. We hebben hier koffie en af en toe eten we samen. De mensen betalen dan een heel klein bedrag, bijvoorbeeld € 1,50 voor een kom soep.

Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen
Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen

Hoe is het inloophuis ontstaan?

Bij de Venus van Milo had ik eerder een plannetje ingediend om de dromen van mensen met een beperking waar te maken. Ik kreeg de zevende prijs, maar uiteindelijk heb ik niets meer van ze gehoord. Natuurlijk heb ik niet opgegeven, want het inloophuis dat ik voor ogen had moest er komen. Het plannetje heb ik naar drie woningbouwcorporaties gestuurd. Parteon was direct enthousiast, omdat zij weten dat er bewoners zijn die eenzaam zijn en het belangrijk vinden dat daar iets voor gebeurt.

Zij hebben de ruimte, het voormalige bewonershuis, op de Heukelstraat gratis aan ons ter beschikking gesteld. De rest betaal ik uit eigen zak. Ik was heel blij dat ik eindelijk kon starten. Onder mijn vrienden heb ik vrijwilligers geworven, want je moet altijd met twee mensen een dienst draaien. Vijf dagen per week is wel veel. Het was heel makkelijk om vrijwilligers te vinden, maar ik heb ze dan ook gedwongen’, lacht Nel Galjé hartelijk. ‘Vrienden boden aan ‘Als het jou gaat lukken, dan kom ik je direct helpen.’

Ik voel me hier gewoon lekker.`

Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen
Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen

Hoe werf je mensen voor het inloophuis?

‘We gaan samen de buurt in en spreken mensen aan en nodigen ze uit voor een bak koffie.’
Yvonne heeft een beroerte gehad en hartproblemen: ‘Ik kan niet meer zo uit de weg als vroeger. De kinderen kunnen ook niet iedere dag langskomen. Bij het inloophuis knap ik helemaal op, dan kan ik er weer even tegen. Voor mij is het echt een verzetje om hier te komen. Ik vind het hier helemaal te gek. Het is heel belangrijk om contacten met mensen te hebben, het is gezellig en je hebt even afleiding. Ik voel me hier gewoon lekker.’

Het is een gezellige drukte en er wordt veel gelachen.

Jaap: ‘Thuis kijk ik tegen lege muren aan. Als vrijwilliger vind ik het leuk om hier te komen. Hier kijken we naar uit en zo komen we het weekend weer door.’

Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen
Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen

Harry is vrijwilliger bij een ander inloophuis in de kleurenbuurt. ‘Dit is een leuk initiatief en ik kom af en toe langs.  De koffie en samen eten doen het goed, want zo creëer je een gezellige sfeer. Dat is heel belangrijk. Hier stralen ze warmte uit en dat je welkom bent.’

Wat ben je nog meer van plan?

‘Ik wil allerlei activiteiten organiseren, maar vaak komt het er niet van. Vaak is het samenzijn al genoeg. Maar er liggen spelletjes klaar voor het geval iemand wil kaarten of een gezelschapsspel wil spelen. Soms gaan we wandelen in het park. We zijn van plan om nog een keer samen naar De Zaanse Schans te gaan. Met de bus kost het niet zoveel.’

De mensen aan tafel zijn blij met Nel. ‘Het is een fantastisch mens en het is niet makkelijk wat ze doet.’

Ben je tevreden?

Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen
Inloophuis Poelenburg, foto Sarah Vermoolen

Nel verzucht: ‘Ik ben nog helemaal niet tevreden. Er zijn nog zoveel mensen die ik moet bereiken. Binnenkort ga ik maar eens bij het ziekenhuis langs. Om te zien of mensen die ontslagen worden bij de psychiatrische afdeling geen behoefte hebben om eens langs te komen.’

Meer weten? Ga dan naar de Facebookpagina van Inloophuis 1=Samen

Meer Zaanse Verhalen

Vrijwilligers moeten gewaardeerd worden

Samen sterk tegen de eenzaamheid

Dankzij Annie ben je thuis in de Pelikaan

Eenzame mensen terug in het leven zien te krijgen