Frankie Vos

Zaanzicht

Het is super dat mensen zich inzetten en blijven inzetten voor De Zaanse Regenboog!

Toen Frankie Vos een paar jaar geleden werd gevraagd of hij de Facebook pagina wilde overnemen van het LHBTI-netwerk Zaanstad, vroeg hij of het veel werk was. Daar kreeg hij geen antwoord op. Toch nam hij de uitdaging aan en heeft de afgelopen jaren een indrukwekkend netwerk opgebouwd en vele activiteiten georganiseerd.

De Zaanse Regenboog geeft kleur en een leuk nieuw netwerk

Frankie Vos, voorzitter De Zaanse Regenboog
Frankie Vos, voorzitter van De Zaanse Regenboog

‘Ik denk dat iedereen wel van De Zaanse Regenboog heeft gehoord. Frankie Vos, voorzitter van de stichting De Zaanse Regenboog lacht: ‘Als ik serieus ben, dan weet ik dat dit niet het geval is.’

De Zaanse Regenboog staat voor iedereen, dat je kan zijn wie je wil zijn. Voor vrijheid van seksuele voorkeur en genderidentiteit. En dat iedereen kan meedoen, dus meer inclusiviteit.
Lhbtiq staat voor lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, intersekse en queer.

Niet zichtbaar

Frankie Vos verhuisde 22 jaar geleden vanuit Utrecht naar Zaandam, waar hij samenwoont met zijn man. ‘De eerste vijftien jaar was ik hier niet op zoek naar mensen uit de lhbtq gemeenschap, ze waren in ieder geval voor mij niet zichtbaar. Voor een stad met ruim 155.000 inwoners waren er in ieder geval heel weinig activiteiten voor onze doelgroep. Daarvoor moest je naar Amsterdam, en er werd iets georganiseerd in Purmerend. Zaandam had twee eetclubs voor dames en bingo en RijkJan Sikkel startte een paar jaar geleden met het opzetten van het lhbt-netwerk. Qua uitgaan of activiteiten was hier helemaal niets.

Een paar jaar geleden werd RijkJan ziek, in die tijd vroeg hij of ik de facebookpagina van het lhbt-netwerk over wilde nemen. Ik vroeg hem hoeveel tijd het zou kosten. Daarop gaf hij geen antwoord.’ Frankie lacht dat hij er veel tijd mee bezig is, maar met zichtbaar plezier.

Informatiepunt

‘Toen we begonnen met het organiseren van activiteiten van De Zaanse Regenboog had ik hier nauwelijks een netwerk en nu ken ik aardig wat mensen. Zo ontdek je dat hier in de buurt meer mensen wonen uit onze doelgroep, dat is heel grappig. Als je mensen beter leert kennen, dan kom je er achter wat voor persoon het is, wat iemand wil en wat hij, zij, hen leuk vindt. Het is handig als er dan een informatiepunt is waar je terecht kunt, voor als je hulp nodig hebt, wilt kennismaken of als je iets wilt organiseren. Voor mensen met problemen is het fijn als je kunt optrekken met mensen die zich hierin herkennen, mocht je dat willen.’

Geen stempel

‘Voor jongeren in het hele land geldt dat als je er weinig over hoort je je geïsoleerd kan voelen. Dat gold ook voor mij vroeger. Nu is er een grote groep die er heel open en leuk mee omgaat. Zij willen niet in een hokje passen en geen stempel. Dat is heel leuk om te zien. Maar er zijn ook jongeren die het moeilijk vinden om te ontdekken wie ze zijn. Zij hebben wel hulp en ondersteuning nodig. Die steun vind je bij elkaar. Wanneer er weinig mensen in je omgeving mee naar buiten komen, dan is de kans groter dat leerlingen op school je raar vinden en je gaan plagen. Het is belangrijk dat ze durven zijn wie ze zijn en dat ze daar steun bij krijgen. Voor jongeren hebben we informatieflyers gemaakt.’

Iedereen gelijk

Eigenlijk is een coming out absurd. Bij de geboorte heeft een baby geen vooroordelen. Iedereen is gelijk. Je zou willen dat er een maatschappij is waarbij je je kunt gedragen zonder een stempel te krijgen en in een hokje geplaatst wordt. Ontdek lekker wat je bent. Daarmee kun je starten in het onderwijs.

Er zijn nog steeds jongeren die het moeilijk vinden om aan hun ouders te vertellen over hun seksuele voorkeur en genderidentiteit. Het is toch raar dat het zo werkt? Ik denk dat veel ouders wel twee keer moeten slikken. Ze staan achter hun kind, maar moeten verwerken dat je kind anders is dan je had voorgesteld. Wellicht ook uit angst voor reacties van de maatschappij.

Iedereen heeft leuke dingen. Als je kunt zijn wie je bent, dan word je daar leuker en creatiever ben. Wanneer je je moet verstoppen, dan verberg je ook jezelf. Dat geldt voor iedereen. Kom je uit voor wie je bent, dan breng je veel meer kleur aan je leven, ook bij anderen als ze ervoor open staan.’

De Zaanse Regenboog staat voor alle kleuren, voor diversiteit en inclusiviteit.

Netwerkborrels, 50 plus café

‘De eerste vijftien jaar dat ik in Zaandam woonde werkte ik als vrijwilliger bij Zorgcentrum Saenden. Het enige wat ik ondernam voor de doelgroep is soms reageren op krantenartikelen en meedoen met pinkpanel. Er werd nauwelijks iets georganiseerd. Zo is hier heel kort een homo ontmoetingsavond in een café geweest en Rijkjan Sikkel organiseerde avonden. Het moment dat ik er een wilde bezoeken was het idee om elkaar stukjes uit boeken voor te lezen. Dat trok me niet aan. Bij Saenden legden we de roze loper uit voor oudere lhbtiq’ers die de kast weer inkropen.’
De Roze Loper is het certificaat voor woonzorg, thuiszorg en welzijnsinstellingen die aandacht besteden aan seksuele en gender diversiteit bij cliënten en professionals.
De afgelopen jaren hebben we veel georganiseerd. Er is veel behoefte aan samen borrelen en ontmoetingen, die kwamen er. Voor corona liepen de netwerkborrels en het 50 plus café goed. We ontmoeten elkaar op verschillende plekken verspreid over Zaanstad, zoals bij Het Pand, de Fabriek, Zaanzicht, de Groote Weiver en De Lorzie. Dat liep als een trein, het zat altijd vol. Naast de vaste kern kwamen er steeds nieuwe mensen. Dat was erg leuk. Er was duidelijk veel behoefte aan. Mensen, ik ook, kregen nieuwe vrienden en een groter netwerk. Het is hartstikke leuk dat er zowel jonge als oudere mensen op af komen. Zij gaan vervolgens samen bijvoorbeeld wandelen of fietsen.’

Het is een heel leuk gemêleerd gezelschap van leeftijden, identiteit en verschillende type mensen. Het verrijkt je leven.

Bas Hageman van GSA en Paarse VrijdagKrant

Samen

‘Zelf ben ik voorzitter van de stichting. Er zitten nog drie mensen in het bestuur. Daarnaast zijn er zeker twaalf mensen die actief zijn voor en met De Zaanse Regenboog. Bas Hageman bijvoorbeeld zet zich in voor de lhbtiq-leerlingen op middelbare scholen, ook zijn er vrijwilligers die actief zijn voor het Olifantje en voor andere activiteiten. Je helpt elkaar door bij elkaar aan te haken. Je kan elkaar ondersteunen.

Ik vind het ook heel belangrijk om te benoemen hoeveel Zaanse organisaties ons inmiddels steunen, dat is een indrukwekkende lijst.’

 

Erik Schaap van Bureau Discriminatiezaken

Actie

Frankie Vos: ‘Naast het laten zien van onze veelzijdige en kleurrijke activiteiten willen we ook aantonen waar nog verbetering nodig is. Zoals we ook in de Regenboognota beschrijven waar het nog aan ontbreekt, qua aangiftebeleid bij de politie, van het scholingsbeleid van de gemeente, de opvang van mensen met (psychische) problemen. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor LHBTIQ+ personen maar ook voor mensen met een speciale problematiek is tegenwoordig vaak ook geen opvang. Er zijn zoveel dingen die moeten veranderen.’

In de wet is vastgelegd dat lesbische, homoseksuele, biseksuele, transgender- en intersekse personen gelijke rechten hebben. Paren van hetzelfde geslacht mogen sinds 2001 trouwen en kinderen adopteren. ‘Qua wet zijn er veel zaken verbeterd. Maar de praktijk is dat er bijvoorbeeld weinig mensen van onze doelgroep op straat hand in hand lopen. Zichtbaarheid blijft weerstand oproepen.

Nog steeds zijn er mensen die er niet voor uit durven, willen, kunnen komen.

En ook worden er nog steeds leerlingen op school en mensen op straat uitgescholden, en horen we dat mensen problemen ondervinden op hun werk. Wat vroeger speelde, is helaas nu nog steeds aan de orde.

In Amsterdam is de situatie de afgelopen tientallen jaren slechter geworden. Vroeger kon je als homoseksueel daar wel hand in hand lopen, dat is nu niet meer geval.

In mijn beleving is in Zaanstad is de situatie misschien wel gelijk gebleven, want hier was eerder ook weinig vooruitgang.’

Potenrammers

Frankie vertelt dat toen hij nog in Utrecht woonde hij een keer aangereden werd en hij kreeg een mes in zijn rug van potenrammers. Ternauwernood overleefde hij het, want het mes was door zijn longen gegaan. ‘Het is absurd dat je niet hand in hand meer durft te lopen. Wat mij was overkomen, was doodeng. Na een half jaar – waarbij ik eerst de houding had ‘wie doet mij wat’ donderde alles in elkaar.

Toch ben ik wel actief geworden voor De Zaanse Regenboog, omdat ik merk dat veel mensen ook behoefte hebben aan leuke lhbtiq+ activiteiten. Ikzelf ook. En ik vind dat iedereen zichzelf moet kunnen zijn. Ik ben ervan overtuigd dat de maatschappij moet veranderen. Daarom ben ik er heel bewust in gerold en zal ik me hiervoor blijven inzetten.

Ik ben ook trots op wat we met onze vrijwilligers en partners de afgelopen jaren hebben georganiseerd en bereikt. Voor het gemeentearchief hebben we nu ook een document gemaakt wat er de afgelopen twintig jaar is georganiseerd in Zaanstad voor en door lhbtiq’ers. Daar hebben vooral Bureau Discriminatiezaken, maar ook de gemeente en de Paarse Vrijdag Krant informatie voor aangedragen. Vooral de laatste jaren is er veel zichtbaars gebeurd’, lacht Frankie trots.

Frankie Vos
Geke Kamp en Frans Hoving van het Gemeentearchief Zaanstad nemen het document in ontvangst met het overzicht van activiteiten van de afgelopen twintig jaar.