‘We zijn onze streek! Wat je uitdraagt, ontvang je. Als je dat weet en daar rekening mee houdt, maak je de streek mooier en sterker.’
Nienke Aussems is marketingprojectmanager bij Stichting Marketing Zaanstreek. Speciaal voor het 10-jarig bestaan van De Zaanse Verhalen schrijft ze haar eigen verhaal voor de serie Zaanse Gast.
Hoe beleeft zij de Zaanstreek?
Tekst en fotografie: Nienke Aussems
De wereld mooier en liever maken, willen we denk ik allemaal
Nieuwe mensen ontmoeten vind ik één van de leukste dingen die er is in het leven. Naar hun verhalen luisteren en hun meningen aanhoren. Dat maakt mijn werk ook zo leuk; ik ontmoet zoveel verschillende inspirerende mensen. Jong, oud, van gevangene tot wethouder, van graffitikunstenaar tot planoloog. Iedereen doet wat hij/zij leuk vindt, sommigen zijn daar nog niet uit. Weer anderen proberen juist dat wat zij niet leuk vinden te veranderen. Vooral dat laatste vind ik interessant.
Want de wereld een stukje mooier en liever maken, willen we denk ik allemaal. Iedereen levert op zijn of haar eigen manier een bijdrage aan de stad of streek waarin we leven.
Onze streek heeft de verbinding hard nodig
Één van de taken van Stichting Marketing Zaanstreek is het verbinden van al deze mensen. Want samen bereik je meer. Zo groeit de positiviteit en de ambitie om mooie dingen te creëren en realiseren. Juist dat heeft onze streek zo enorm nodig, zeker in een tijd waarin de wereld om ons heen verhardt en polariseert.
Zelf ben ik niet altijd een uitgesproken positief persoon geweest. Ik ben meer een denker, met een kritische, soms sceptische blik. Maar juist de ontmoetingen met mensen, ook zakelijk, hebben mij veranderd.
Ik heb gezien wat er gebeurt als mensen met een positieve houding en vol enthousiasme samen ergens voor gaan.
Zelfs als alles tegenzat, kregen ze het toch voor elkaar. Omdat het ze gegund werd. Omdat ze aardig waren. Of lef toonden. Of gewoon een briljant idee hadden dat mensen écht wilden laten slagen.
Negativiteit en bewust tegenwerken
Tegelijkertijd zie ik ook veel negativiteit. Mensen die elkaar bewust tegenwerken. Bepaalde media die het als kerntaak zien om vooral te benoemen wat er misgaat, wat beter moet of kan. Natuurlijk moeten we kritisch zijn: op onszelf én op elkaar. Dat helpt ons groeien. Maar wat we nu vooral nodig hebben, is verbinding, positiviteit en respect.
Fascinatie voor onze streek
Voor Stichting Marketing Zaanstreek organiseer ik persreizen. Iedere keer is het fijn om te zien hoe nieuwe bezoekers gefascineerd zijn door onze streek. Het Hembrugterrein is bijvoorbeeld zo’n onontdekte mysterieuze plek die zelfs voor vele Zaankanters nog onbekend is. Het heeft een bijzonder rauwe historie en huisvest nu internationaal befaamde kunstenaars en merken. Ik zie dan weer hoe bijzonder het eigenlijk allemaal is; wat wij hier allemaal te bieden hebben. Het Inntel (waar de meningen qua schoonheid over verdeeld zijn) wordt honderden keren per dag gefotografeerd en gaat de hele wereld over. Schilder Monet die hier maar liefst 25 schilderijen maakte van het bijzondere landschap en de huizen. En wij fietsen er iedere dag doorheen, alsof het niets is.
Bij het fotograferen in het stadshart kwam ik laatst twee leuke dames uit Amsterdam Noord tegen (zie de foto hieronder). Ze waren al lang niet meer naar de Zaanstreek geweest en vonden het tijd om de streek eens te verkennen op de fiets. Het maakte mij blij; want het is precies de doelgroep die wij proberen te bereiken. De bezoeker die de streek op de fiets verkent, geïnteresseerd is in het diverse aanbod en de tijd neemt om de streek te verkennen. Dat is wat we willen.
De Zaanstreek is zo eigen
Ik hou van de Zaanstreek, omdat het zo eigen is. Zo authentiek. En ook de mensen zijn dat. Zelf ben ik een import Zaankanter, ik woon er nu 12 jaar en heb er naast mijn in Amsterdam geboren zoon twee Zaankantertjes gekregen.
Ik woon in Peldersveld, een wijk waar veel over te doen is. Maar ik wil er niet weg. Want ik hou van het groen en de mensen om ons heen. Ik hou van de verschillende culturen; mijn Italiaanse, Surinaamse en Turkse buren. Het Darwinpark festival dat er georganiseerd wordt is in mijn ogen het ultieme voorbeeld van hoe het kan zijn; alle leeftijden en culturen in harmonie aanwezig. Iedereen lacht en heeft plezier en respecteert elkaar.
Misschien ben ik een idealist geworden.
Ik geloof dat we juist kunnen groeien als mens wanneer we luisteren naar elkaar.
Niet focussen op de verschillen, maar op wat ons verbindt. Als we dat doen, maken we samen onze streek alleen maar sterker en mooier dan ze al is. Dat stralen we dat ook krachtig uit.
