‘We zijn onze streek! Wat je uitdraagt, ontvang je. Als we dat doen, maken we samen onze streek nog mooier en sterker.’
Nienke Aussems is marketingprojectmanager bij Stichting Marketing Zaanstreek. Speciaal voor het 10-jarig bestaan van De Zaanse Verhalen schrijft ze haar eigen verhaal voor de serie Zaanse Gast.
Hoe beleeft zij de Zaanstreek?
Tekst en fotografie: Nienke Aussems
Iedereen mag zijn wie/hij is
Voor Marketing Zaanstreek zet ik leuke samenwerkingsacties op. Zo hebben we laatst het Roze zaterdag T-shirt in samenwerking met kunstenaar Bas Kosters ontworpen. Dit sloot ook perfect aan bij de doelstellingen van Roze zaterdag, de verbinding tussen de Zaanstreek en Kosters is heel mooi. Bas strijdt voor gelijke rechten. Iedereen mag zijn wie hij/zij is en samen geven we de wereld kleur. Hij had eerder een geweldige expositie in Artzaanstad (‘an excercise in joy’ , kunst waar je heel erg blij van wordt) wat in deze tijd toch ook wel heel belangrijk is.
De wereld mooier en liever maken, willen we denk ik allemaal
Nieuwe mensen ontmoeten is altijd leuk. Om hun verhalen en meningen te horen. Van jong tot oud, van gevangene tot wethouder, van graffitikunstenaar tot planoloog. Iedereen doet wat hij/zij leuk vindt, sommigen zijn daar nog niet uit.
Weer anderen proberen juist dat wat zij niet leuk vinden te veranderen.
Vooral dat laatste vind ik interessant. Want de wereld een stukje mooier en liever maken, willen we denk ik allemaal. Iedereen levert op zijn of haar eigen manier een bijdrage aan de stad of streek waarin we leven. Het begint al met hoe we op onze fiets zitten; vrolijk de wereld in kijkend of het hoofd star naar beneden. Of in de auto: meezingend op de muziek of foeterend op mede weggebruikers. We realiseren ons vaak niet dat dit al invloed heeft op onze omgeving. Ik word in ieder geval altijd blij wanneer een onbekende mij een vrolijke glimlach schenkt.
Fascinatie voor onze streek
Tijdens de persreizen die we organiseren, is het altijd leuk om te zien hoe nieuwe bezoekers gefascineerd zijn door onze streek. Het Hembrugterrein is zo’n mysterieuze plek. Het heeft een bijzondere rauwe historie en huisvest nu internationaal befaamde kunstenaars en merken.
Het Inntel (waar de meningen qua schoonheid over verdeeld zijn) wordt honderden keren per dag gefotografeerd en gaat de hele wereld over. Schilder Claude Monet die hier maar liefst 25 schilderijen maakte, spreekt ook tot de verbeelding.
Bij het fotograferen in het stadshart kwam ik laatst twee leuke dames uit Amsterdam Noord tegen. Ze waren al lang niet meer naar de Zaanstreek geweest en vonden het tijd om de streek eens te verkennen op de fiets. Dit is wat we willen.
Onze streek heeft de verbinding hard nodig
Heel leuk aan mijn werk is het verbinden van al deze mensen. Want samen bereik je meer. Zo groeit de positiviteit en ambitie om mooie dingen te creëren en realiseren. Juist dat heeft onze streek zo enorm nodig, zeker in een tijd waarin de wereld om ons heen verhardt en polariseert.
Zelf ben ik niet altijd een uitgesproken positief persoon geweest. Ik ben meer een denker, met een kritische, soms sceptische blik. Maar juist de ontmoetingen met mensen – ook zakelijk – hebben mij veranderd.
Ik heb gezien wat er gebeurt als mensen met een positieve houding en vol enthousiasme samen ergens voor gaan.
Zelfs als alles tegenzat, kregen ze het toch voor elkaar. Omdat het ze gegund werd. Omdat ze aardig waren. Of lef toonden. Of gewoon een briljant idee hadden dat mensen écht wilden laten slagen.
Negativiteit en bewust tegenwerken
Tegelijkertijd zie ik ook veel negativiteit. Mensen die elkaar bewust tegenwerken. Bepaalde media die het als kerntaak zien om vooral te benoemen wat er misgaat, wat beter moet of kan. Natuurlijk moeten we kritisch zijn – op onszelf én op elkaar. Dat helpt ons groeien. Maar wat we nu vooral nodig hebben, is verbinding en de drive om ergens voor te gaan.
De Zaanstreek is zo eigen
Ik hou van de Zaanstreek, omdat het zo eigen is. Zo authentiek. En ook de mensen zijn dat. Zelf ben ik een import Zaankanter, ik woon er nu 12 jaar en heb er naast mijn in Amsterdam geboren zoon twee Zaankantertjes gekregen.
Ik woon in Peldersveld, een wijk waar veel over te doen is. Maar ik wil er niet weg. Want ik hou van het groen en de mensen om ons heen. Ik hou van de verschillende culturen; mijn Italiaanse en Turkse buren. Het Darwinparkfestival dat er georganiseerd wordt en in mijn ogen het ultieme voorbeeld is van hoe het kan zijn; alle leeftijden en culturen in harmonie aanwezig. Iedereen lacht en heeft plezier.
Misschien ben ik een idealist geworden.
Ik geloof dat we juist kunnen groeien als mens wanneer we luisteren naar elkaar.
Niet focussen op de verschillen, maar op wat ons verbindt.
Als we dat doen, maken we samen onze streek alleen maar sterker en mooier dan ze al is. Dat stralen we dan krachtig uit.