Huttenvirus maakt spektakel van laatste vakantieweek

Sommige vrijwilligers, zoals Maarten (links achter) nemen een hele week vrij om te kunnen helpen bij het huttenbouwen.

Een hels kabaal barst deze zomervakantie weer los. Gewapend met hamers en spijkers bouwen kinderen op verschillende plekken in Zaanstad huttendorpen van planken en pallets. Ook in Wormerveer maken vrijwilligers zo’n spektakel met hart en ziel mogelijk. ‘In het begin hebben kinderen hulp nodig met elke plank. Daarna worden ze fanatiek. Dat plezier, dáár doe ik het voor.’

zoefff
Dankzij een gedreven groep vrijwilligers is de laatste vakantieweek voor kinderen in Wormerveer een feest.

Sinds ze twintig zomervakanties geleden voor het eerst de EHBO-post van het huttenbouwevenement in haar woonplaats bemande, is de Wormerveerse Anja Koopman met het ‘huttenbouwvirus’ besmet. Nog steeds is ze er ieder jaar bij en inmiddels heeft Anja de algemene leiding op zich genomen.
Dat ze er elke zomer met hart en ziel voor gaat, komt voor een groot deel door de samenwerking met de andere vrijwilligers. “De kerngroep bestaat uit een hechte groep vrijwilligers die er met elkaar voor zorgen dat de sfeer ontzettend goed is,” vertelt ze. “Bovendien is het supergaaf om ruim honderd kinderen keihard bezig te zien met iets waarvoor ze anders hun neus zouden ophalen.”

Sommige vrijwilligers, zoals Maarten (links achter) nemen een hele week vrij om te kunnen helpen bij het huttenbouwen.
Sommige vrijwilligers, zoals Maarten (rechts achter) nemen een hele week vrij om te kunnen helpen bij het huttenbouwen.

Wederopbouw
Het fenomeen huttenbouwen als een activiteit voor kinderen in de laatste week van de zomervakantie, bestaat sinds de jaren vijftig. Tijdens de wederopbouw, een tijd waarin heel wat gezinnen weinig te besteden hadden en veel kinderen niet op vakantie gingen, verrezen in Noord-Holland huttendorpen. Het is inmiddels een traditie in ook Koog aan de Zaan, Krommenie, Assendelft en Westzaan.
Ook Wormerveerder Maarten Horselenberg, sinds zo’n zeven jaar vrijwilliger bij het jaarlijkse timmerspektakel, is lid van de vaste werkgroep. “Mijn ex-vriendin nam me indertijd mee, omdat er nog vrijwilligers nodig waren,” vertelt hij. Die eerste keer nam hij meteen de hele week vrij om te kunnen helpen en dat doet hij, net als veel anderen, nog ieder jaar. “Kinderen genieten er zo gigantisch van, dat is heerlijk om te zien.”

Bij de EHBO-post heb ik een plekje voor kinderen die het nodig hebben om even uit de drukte weg te zijn en bij te komen.

“Als ze op maandag beginnen, hebben ze hulp nodig met elke plank,” zegt Anja. “Daarna worden ze fanatiek en gaan zelfs de jongsten erop uit om die ene palet te vinden voor op precies die ene plek. Dat plezier, daár doe ik het voor.”
Gaandeweg leren de kinderen van alles. Hoe ze een hut bouwen, maar ook hoe je – in een groepje met negen anderen – samenwerkt. En dat samenwerken gaat niet altijd van een leien dakje. “Als het nodig is, halen we een groep uit elkaar,” vertelt Anja. Daar komt haar pedagogische achtergrond goed bij van pas. “Bij de EHBO-post heb ik een plekje voor kinderen die het nodig hebben om even uit de drukte weg te zijn en bij te komen. Vervolgens kijken we hoe zo’n kind weer mee kan doen.”

agent
Als de wijkagent de hutten slaapklaar heeft bevonden, mogen de kinderen er de laatste nacht in overnachten.

Wateractiviteiten
Vier dagen lang timmeren kinderen zich onder begeleiding een ongeluk op het grasveld aan de Watering nabij het Noordsterpark. Met spelletjes, zoals wateractiviteiten georganiseerd door de jeugdbrandweer, wordt het klussen afgewisseld. Hoogtepunt is de donderdag waarop de wijkagent alle hutten inspecteert, waarna de kinderen die nacht in hun eigen bouwwerken mogen blijven slapen.
Zoefff Huttenbouw, zoals het evenement nu heet, is elk jaar een succes. Alle ruim honderd plekken waren vorig jaar met een maand vergeven. Dit jaar zijn er nog zo’n elf plekken over en Anja en Maarten twijfelen er niet aan dat er ook deze keer weer net zoveel kinderen aan de slag gaan. Tot en met de basisschoolleeftijd mogen ze meedoen. Wie geen afscheid kan nemen, mag in de volgende zomers de begeleiders helpen om later ook begeleider te worden. Op die manier is Anja’s dochter, ze is inmiddels 24, jaar in jaar uit bij het huttenbouwen betrokken geweest.

zwembad
Als kinderen eenmaal de smaak te pakken hebben, bedenken ze de mooiste creaties. Zoals vorig jaar zelfs een zwembad.

Geheim
Het geheim van die betrokkenheid zit ‘m ook volgens Maarten in het plezier dat de vrijwilligers met elkaar hebben. “We zitten op één lijn, er valt nooit een onvertogen woord.” Anja: “Belangrijk is ook dat een paar leiders naast de groepen staan. Zij springen bij waar nodig. Zijn er lastige kinderen, problemen met ouders of kunnen ze met een ander toch niet zo goed samenwerken? Dan is er altijd een leider naar wie ze toe kunnen stappen en die het oplost.”
Samen met de andere leden van de werkgroep zijn Maarten en Anja druk bezig met alle voorbereidingen en ze kijken nu al uit naar die laatste week van de vakantie. Met in de wetenschap dat ze na die week bekaf zullen zijn. Maarten: “Vooral de vrijdag is zwaar, omdat we de hele nacht op zijn gebleven en het veld de volgende dag voor de middag weer opgeruimd moet zijn. Het is de bedoeling dat de kinderen aan het einde van elke dag hartstikke moe naar huis gaan, maar meestal zijn wij het die na afloop gesloopt vertrekken.”

Meer informatie http://huttenbouwers.nl.